Obie drużyny przeszły ciężką drogą do finału, a po drodze często potrzebowały odrobiny szczęścia. Tom Brady prezentował wysoką formę cały sezon, zresztą tradycyjnie już dla niego. Eli Manning swoje odważne słowa przed sezonem poparł świetnymi statystykami. Rozegrał najlepszy sezon w karierze i poprowadził Giants do wielu zwycięstw w końcówce. Nie zawodził w decydujących meczach i momentach. Super Bowl XLVI rozpoczęło się o godzinie 00:29 w nocy z niedzieli na poniedziałek polskiego czasu. Zak DeOssie z New York Giants zgodnie z zapowiedzią wybrał przy rzucie monetą reszkę. Rzut monetą wygrali jednak Patriots, ale zdecydowali, że piłkę jako pierwsi otrzymają nowojorczycy. Pierwsze posiadanie piłki nie przyniosło Giants żadnych punktów, ale pokazało jak dobrym rozgrywającym jest aktualnie Eli Manning. Quarterback drużyny prowadzonej przez Toma Coughlina podawał celnie przy każdej próbie. Pomimo świetnej postawy Manninga Giants nie uzyskali punktów i piłka przeszła w posiadanie ofensywy Patriots. Jednak już w pierwszym zagraniu Patriots zawiedli. Stojąc we własnym end zone Tom Brady wykonał długie podanie w środek boiska, ponieważ był naciskany. Sędziowie stwierdzili, że jest to tzw. intentional grounding, ponieważ Brady znajdował się w "kieszeni", a w pobliżu lądującej piłki nie było żadnego zawodnika z ofensywy drużyny z Nowej Anglii. Zgodnie z zasadami oznaczało to safety i 2 punkty dla Giants. Dodatkowo piłkę odkopywali Patriots.
Następne posiadanie piłki było dla ofensywy New York Giants bardziej udane. Eli Manning po raz kolejny był celny przy każdej próbie podania. Giants przeszli 78 jardów w 9 zagrywek, a cały drive zakończyło podanie Manninga do Victora Cruza. Zawodnik, który w tym sezonie pojawił się niemal z nikąd, złapał 2-jardowe podanie i tradycyjnie wykonał taniec salsa w end zone. Giants mieli też sporo szczęścia. 2 zagrania przed zdobyciem przyłożenia fumble miał właśnie Cruz, a piłkę odzyskali Patriots, ale zagranie nie zostało uznane, ponieważ defensywa New England wystawiła w tym zagraniu 12 zawodników. Po pierwszej kwarcie na tablicy widniał wynik 9:0 dla Giants. Na początku drugiej kwarty piłkę posiadali New England Patriots. Brady zaprezentował się całkiem dobrze celnie podając 4 razy na 5 prób. Defensywie nowojorczyków udało się jednak powstrzymać Toma Brady i spółkę na linii 11 jardu od end zone przy trzeciej próbie. Pierwsze punkty Patriotom zapewnił Stephen Gostkowski celnym field goalem. Kolejne posiadanie piłki Giants nie przyniosło żadnych punktów. Ostatecznie po 28 jardach na boisko wyszedł Steve Weatherford, by puntować. Ofensywa Patriots nie pokazała jednak nic specjalnego i po 3 zagraniach także puntowali. Dobrze zagrała linia defensywna Giants, zatrzymując receiverów i grę dołem Patriots. Piłka wróciła w posiadanie ofensywy dowodzonej przez Eli Manninga. Giants nastawili się na grę dołem, co zawocowało zdobycie jednej pierwszej próby. Kolejną uzyskali po podaniu Manninga do Hynoskiego. Kilka akcji później Eli Manning niecelnie podawał do Manninghama i Weatherford kolejny raz wszedł na murawę.
Piłka wróciła w posiadanie ofensywy drużyny z Nowej Anglii na 4 minuty przed końcem połowy. Liczyli, że dołożą jakieś punkty przed końcem kwarty i zmniejszą przewagę Giants, tym bardziej, że to oni jako pierwsi otrzymają piłkę w drugiej połowie. Tom Brady zaprezentował się z bardzo dobrej strony i potwierdził, że należy do czołówki rozgrywających w historii NFL. Quarterback z numerem 12 wykonał w tej serii 10 celnych podań z rzędu, a ostatnie z nich było podaniem do Danny'ego Woodheada, po którym running back Patriots znalazł się w end zone. Patriots po raz pierwszy w tym spotkaniu wyszli na prowadzenie i do szatni schodzili w lepszych nastrojach. Wynik do przerwy: 10:9 dla New England Patriots.
W przerwie meczu mogliśmy oglądać występ Madonny, która mimo swojego wieku udowodniła, że ciągle jest w formie. Po wrażeniach muzycznych mogliśmy jednak powrócić do tego co najbardziej istotne. Druga połowa rozpoczęła się od odkopnięcia piłki przez Lawrence'a Tynesa, a na boisku kolejny raz zameldowała się formacja ofensywna Patriots. Pierwsze podanie Brady'ego złapał Chad Ochocinco i zyskał 21 jardów. Jedną zagrykę później Brady podał do BenJarvusa Green-Ellisa na 8 jardów, czym pobił rekord ilości jardów zdobytych przez jakiegokolwiek quarterbacka w swoich występach w Super Bowl. W następnej akcji ten sam running back popisał się fantastycznym biegiem na 17 jardów, co dało kolejną pierwszą próbę. Następne podanie Terrific Toma pobiło kolejny rekord Super Bowl. Było to 14. z rzędu celne podanie w meczu finałowym i pobity został rekord Joe Montany, idola Brady'ego z dzieciństwa. 4 zagrania później Brady swoim podaniem odnalazł Aarona Hernandeza, który zdobył przyłożenie i powiększył przewagę drużyny Billa Belichicka do stanu 17:9. Giants odpowiedzieli niezłym drivem w wykonaniu Eli Manninga, który dwa razy uzyskiwał pierwsze próby po podaniach do Hakeema Nicksa. Defensywa Patriots zatrzymała Giants po 45 jardach i Giants próbowali zdobyć 3 punkty po field goalu. Ta sztuka im się udała i drużyna Toma Coughlina zaczęła odrabiać straty.
Chwilę później przy trzeciej próbie Patriots Tom Brady został zsackowany przez Justina Tucka. Piłka wróciła do rąk Eli Manninga. W drugim zagraniu tej serii fumble spowodował linebacker Patriotów, Jerod Mayo, ale do piłki pierwszy dopadł Henry Hynoski i Giants utrzymali się przy piłce. Kilka zagrań później quarterback drużyny z Nowego Jorku został zsackowany przez Roba Ninkovicha i Mark Andersona i Giants po raz drugi w tym meczu próbowali zdobyć punkty poprzez field goal. Lawrence Tynes nie zawiódł i tym razem trafiając z 33 jardów. Do końca trzeciej kwarty wynik się nie zmienił i Pats schodzili na przerwę z minimalnym prowadzeniem 17:15. Zapowiadała się emocjonująca końcówka.
Ostatnia kwarta meczu rozpoczęła się dla New England bardzo pechowo. Już w drugiej akcji tej części spotkania Tom Brady rzucił niecelne, długie podanie w kierunku Roba Gronkowskiego. Niesamowity w tym sezonie Gronk walczył w wyskoku o piłkę z linebackerem Chasem Blackburn, ale ostatecznie to właśnie defensor Giants chwycił piłkę. Chwilę później szczęście znów było po stronie ekipy z Nowego Jorku. Ahmad Bradshaw został uderzony przez Brandona Spikesa i stracił panowanie nad futbolówką. Jednak największą przytomnością wykazał się guard Gigantów, Chris Snee, i Eli Manning mógł kontynuuować drive. Rozgrywający drużyny reprezentującej NFC grał dobrze. Jego celne podania do Victora Cruza, Mario Manninghama i dwukrotnie do Hakeema Nicksa dawały zdobycie pierwszej próby. Niestety dla Giants ostatnie podanie było niecelne i futbolówkę odzyskał Brady. Quarterback zrehabilitował się trochę za poprzednie interception, ale to i tak nie dało Patriots żadnych punktów i po 11 zagraniach na boisko wszedł punter, Zoltan Mesko, by oddać piłkę do rąk Giants.
Eli Manning i jego ofensywa otrzymali futbolówkę na 12 jardzie od własnego end zone. Do końca meczu pozostawało już tylko 3 minuty i 46 sekund. Giants wydawali się jednak dziwnie spokojni o swój los. Eli Manning w sezonie regularnym i w playoffach dowodził 7 zwycięskich serii w ostatnich minutach meczów. Ponadto pobił w tym sezonie rekord przyłożeń w czwartej kwarcie, zdobył ich 15. Już pierwsze zagranie pokazało, że młodszy z braci Manningów należy do elity rozgrywających. Jego długie podanie w kierunku lewej linii bocznej złapał Mario Manningham i po chwili został wypchnięty poza boisko. Sędziowie uznali, że wide receiver Giants utrzymał obie nogi w boisku nim wyszedł z linię. Bill Belichick rzucił czerwoną flagę i zakwestionował decyzję arbitrów. Po skorzystaniu z powótrki sędzia główny Super Bowl XLVI John Parry uznał jednak, że Mannigham prawidłowo złapał piłkę, a zgromadzeni na trybunach kibice Giants bardzo się ucieszyli. Przed Two-Minute Warning ofensywa Giants przesunęła się 18 jardów od end zone Patriotów głównie za sprawą Eli Manninga i jego celnych rzutów. Po krótkiej przerwie Giants ponownie atakowali. Najpierw Ahmad Bradshaw zyskał swoim biegiem 7 jardów, a już trzy zagrania później zameldował się w end zone po 6-jardowym biegu. Wydawało się, że Giants nie chcieli zdobyć tego przyłożenia, a Patriots odpuścili Bradshawowi i pozwolili zdobyć mu spokojnie 6 punktów. Wielu zastanawiało się, czy nie lepiej byłoby dla Giants grać trochę na czas, a potem kopnąć field goal z bliska, a Patriots mieliby za mało czasu na zdobycie zwycięskich punktów. Po zdobyciu touchdownu Giants zdecydowali się na akcję za 2 punkty, która zakończyła się niepowodzeniem. Giants odzyskali prowadzenie 21:17.
Na 57 sekund przed końcem meczu piłka wróciła do rąk rozgrywającego Patriots. Tom Brady dwa razy w Super Bowl dowodził zwycięskim drivem w końcówce meczu. Oba te mecze zakończyły celne field goale Adama Vinatieri. Tym razem jednak Patriots mieli dużo mniej czasu i w odróżnieniu do tamtych spotkań, wynik nie był remisowy, ale Patriots przegrywali i potrzebowali przyłożenia, by wyjść na prowadzenie. Tom Brady na początku dwa razy niecelnie podawał, a później został zsackowany przez Justina Tucka. W następnym zagraniu, przy czwartej próbie i 16 jardach do przejścia, Brady podał do Deiona Brancha, który zyskał 19 jardów i wybiegł za linię boczną, by zatrzymać zegar. Do końca spotkania było 39 sekund, a Patriots ciągle mieli 67 jardów do przejścia. W następnym zagraniu Brady podaniem odnalazł Aarona Hernandeza, który zdobył 11 jardów. Chwilę później rozgrywający Patriots wykonał spike i zatrzymał zegar na 17 sekund przed końcem. Znajdując się się 46 jardów end zone Brady miał czas tylko na dwa dalekie podania w stronę end zone. Pierwsze z nich w kierunku Deiona Brancha było niecelne, a drugie do Aarona Hernandeza odbił w end zone Kenny Phillips, a zegar pokazał 00:00. Zawodnicy New York Giants wybiegli w euforii na boisko, a ich kibice szaleli z radości.
Nowojorscy Giants zostali piątą drużyną w historii, która wygrała cztery tytułu Super Bowl (XXI, XXV, XLII, XLVI) i pierwszą z bilansem 9-7, która tego dokonała, a Tom Coughlin został dzięki temu zwycięstwu najstarszym trenerem w historii, który zdobył mistrzostwo. New England Patriots zostali trzecią drużyną, która przegrała w czterech Super Bowl. Pozostałe ekipy to Buffalo Bills (4 razy z rzędu!) i Minnesota Vikings. MVP Super Bowl XLVI został uznany Eli Manning. Jest to czwarty w historii zawodnik z conajmniej dwoma tytułami MVP meczu finałowego. Inni zawodnicy to Joe Montana, Bart Starr i Tom Brady. Quarterback Giants podawał 30 razy na 40 prób na odległość 296 jardów. Miał jedno przyłożenie i nie rzucił ani jednego przechwytu. Po spotkaniu powiedział: "Tu nie chodzi o jedną osobę. Tu liczy się drużyna jako jedność" Po stronie Giants dobry mecz zagrał Hakeem Nicks, który złapał 10 podań. W obronie wyróżnić należy Justina Tucka, który miał 2 sacki. Tom Brady podawał w 27 z 41 prób. Zyskał 276 jardów, miał 2 przyłożenia i jeden przechwyt. Quarterback Patriots powiedział po meczu: "Z pewnością Eli miał świetny sezon. Miał kilka świetnych rzutów w czwartej kwarcie i zasłużyli na zwycięstwo". Rob Gronkowski, bijący rekordy tight end, którego występ w Super Bowl wahał się do końca, złapał tylko 2 podania na 26 jardów. Giants uzyskali więcej pierwszych prób, zyskali więcej jardów, a ich ofensywa była na boisku o 15 minut dłużej niż ofensywa Patriots.
W ten sposób dobiegł końca sezon 2011 w NFL. Był to bardzo emocjonujący sezon, w którym oglądaliśmy wiele emocjonujących spotkań, niespodzianek, a zawodnicy postarali się o to, by przepisać nowe rekordy do ksiąg NFL. Dziękujemy za to, że odwiedzaliście naszą stronę w trakcie całych rozgrywek. Zachęcamy także do odwiedzania NFL24.pl w trakcie offseason i liczymy, że nadchodzący sezon 2012 będzie jeszcze ciekawszy.
Zdjęcia:
1. New England Patriots i New York Giants walczą o najważniejsze futbolowe trofeum
2. Tom Brady i Aaron Hernandez po zdobyciu przyłożenia
3. MVP Super Bowl XLVI Eli Manning
