- Posty: 13
- Dołączył(a): 21 sie 2015, o 15:23
21 sie 2015, o 15:38
Amerykańscy studenci w Paryżu
25 listopada 1897 roku o 14:30 rozegrano pierwszy mecz w Europie. Amerykańscy studenci z Académie Julian rozegrali mecz ze swoimi krajanami studiującymi na École des Beaux-Arts. W meczu który odbył się na boisku Racing-Club de France w Levallois (Place Collanges), mieli tez brać udział zawodnicy tego klubu.
Marynarskie tournée
17 stycznia 1909 roku USS Kansas pokonała w Parc Chambrun w Nicei (Francja) USS Minnesota 6-2. Statki należały do Wielkiej Białej Floty i cumowały w Villefranche.
USS Kansas vs. USS Minnesota 1909
Pierwszy mecz futbolu rozegrano w Wielkiej Brytanii w Święto Dziękczynienia 23 listopada 1910 roku. W Crystal Palace o "Daily Mirror Silver Cup" zmierzyły się załogi marynarzy USS Idaho i USS Vermont. Mecz który oglądało 10.000 widzów wygrała drużyna USS Idaho 19-0.
Tydzień później również w Crystal Palace w dniu 3 grudnia spotkały się drużyny USS Idaho i USS Connecticut. Marynarze z USS Idaho ponownie zwyciężyli, tym razem 5-0. Na trybunach zasiadło wówczas 12.000 widzów.
Trzecim i ostatnim meczem w ramach tournee był rozegrany 14 grudnia pojedynek załogi USS Georgia z USS Rhode Island w Northfleet w hrabstwie Kent. 4.000 widzów obejrzało zwycięstwo USS Georgia 12-0.
27 listopada 1913 roku w Święto Dziękczynienia, w Genui we Włoszech drużyna USS Connecticut pokonała USS Kansas 17-6.
USS Connecticut vs. USS Kansas 1913
W czasie I wojny
W 1919 roku odbyły się w Europie mistrzostwa American Expeditionary Forces. Finał rozegrano 29 marca na Parc de Princes w Paryżu. Zwycięstwo 89. dywizji nad 36. dywizją, oglądało 15.000 widzów. Mecz zakończył się wynikiem 14-6. Mecze ligowe rozgrywano między innymi w Niemczech we wsi Malberg kolo Kyllburga.
89. dywizja 1919
W latach międzywojennych
W grudniu 1938 roku, legenda college football, Jim Crowley przyjeżdża do Francji z grupą byłych zawodników uniwersyteckich aby przybliżyć Europejczykom futbol. W debiucie 9 grudnia na Parc des Princes w Paryżu 25.000 osób ogląda zwycięstwo All Stars przeciwko New Yorkers 25-14. 10 grudnia w Lyonie 10.000 widzów ogląda zwycięstwo New Yorkers 38-26. 18 grudnia 8.000 widzów ogląda w Marsylii zwycięstwo New yorkers nad All Stars 32-20. 21 grudnia w Toulouse All Stars wygrywają 26-19. 25 grudnia 10.000 widzów ogląda mecz w Bordeaux, All Stars wygrywają 37-34. Tournée sponsoruje gazeta Paris Soir.
Francja 1938
W czasie II wojny
Pierwszy mecz na Wyspach Brytyjskich żołnierze amerykańscy rozegrali 14 listopada 1942 w Irlandii Północnej, Hale pokonał Yarvard 9-7. W Anglii pierwszy mecz żołnierze rozegrali 8 maja 1943 roku, na White City Stadium w Londynie. Dochody z meczu przekazano na cele charytatywne Brytyjskiego Czerwonego Krzyża. Crimson Tide Artillerymen pokonali Fighting Irish Engineers 19-6. Mecz oglądało 25.000 widzów. 13. lutego 1944 na White City, Kanadyjczycy pokonali żołnierzy amerykańskich 16-6. Mecz który nazwano Tea Bowl oglądało 30.000 widzów. 19 marca rozegrano rewanż zwany Coffe Bowl, zwycięstwo amerykanów nad Kanadyjczykami 18-0 oglądało 50.000 widzów. Mecze rozgrywano od końca 1944 roku też we Francji i Holandii.
Belfast 1942
We Włoszech pierwszy mecz futbolu amerykańskiego rozegrano 1 stycznia 1945 we Florencji. W meczu zwanym "Spaghetti Bowl" drużyna 5. armii USA (Mudders) pokonała team 12. armii lotniczej (Bridgebusters) 20-0. Na trybunach zasiadło 25.000 widzów.
Spaghetti Bowl 1945
Jeniecka gra
13 stycznia 1946 roku niemieccy jeńcy wojenni rozegrali w Stockton w Kalifornii mecz. Drużyna z obozu w Stockton o nazwie Kiernan’s Krushers (Stockade Tech.) pokonała Barager’s Bears (Fairground Aggies) z obozu z Fairgrounds 6-0. "Barbwire Bowl Classic" obejrzało wtedy 5.000 widzów. Cztery tygodnie później w rewanżu Bears wygrali 20-0.
Barbwire Bowl Classic 1946
Żołnierskie pojedynki
W grudniu 1945 roku żołnierze amerykańskiej 88. dywizji piechoty "Blue Devils" rozegrali pierwszy mecz w Wolnym Terytorium Triestu. Od stycznia 1948 aż do 1954 roku żołnierze Trieste United States Troops rozgrywali między sobą mecze o TRUST Championship.
W tym samym okresie amerykańscy żołnierze stacjonujący w Niemczech grali w futbol w swoich koszarach. Ważniejsze spotkania rozgrywano na stadionie we Frankfurcie nad Menem, który Amerykanie nazwali Victory Stadium. Mecze futbolu rozgrywane były na nim do 1946 roku, następnie przekazano go Niemcom którzy coraz częściej organizowali na nim mecze piłki nożnej.
W 1957 roku Marines stacjonujący w ambasadzie USA w Oslo i nauczyciele z amerykańskiej szkoły w Barum zaczęli uczyć gry w futbol amerykański uczniów z dwóch szkół w Oslo, Ullern i Riis. Obie szkoły rozgrywały co roku jeden mecz, początkowo z powodu braku sprzętu używano między innymi ochraniaczy do hokeja na lodzie. Sytuacja zmieniła się dopiero w 1967 roku po tym jak w amerykańskiej gazecie Philadelphia Inquirer pojawił się artykuł o tych szkolnych drużynach i Skandynawowie żyjący w USA zaczęli przysyłać ekwipunek do Norwegii. Jednak sport ten nie rozpowszechnił się na resztę kraju.
We Francji żołnierze rozgrywali mecze pomiędzy jednostkami w latach 1952-1967. W latach 1960-1961 istniały nawet dwie ligi wojskowe: U.S. Air Force League oraz France U.S. Army League. Początkowo drużyny francuskich baz wojskowych grały tylko między sobą, w 1961 zaczęto rywalizować z drużynami żołnierzy stacjonujących w Niemczech.
W latach 1946-1993 istniała także USAFE Football League. Początkowo podzielona była na trzy konferencje: Continental Sports Conference (Niemcy, Francja, Belgia); United Kingdom Sports Conference (Wielka Brytania); Mediterranean Sports Conference (Włochy, Hiszpania, Grecja, Turcja). Z czasem konferencje kontynentalną i śródziemnomorską połączono w jedną. Zwycięzcy konferencji grali w finale o mistrzostwo US Air Force in Europe.
USAFE Finał 1952 na Wembley
Pierwsze próby w Niemczech
Garść niemieckich drużyn futbolowych istniała przez krótki okres czasu, w Bawarii, w późnych latach 1940tych. Z pomocą wojska amerykańskiego, zostały utworzone zespoły w Bad Tölz, Freising i Fürstenfeldbruck. We wrześniu 1948 roku powstali Fürsty Eagles. Zespół zapożyczył nazwę i niezbędny sprzęt od Amerykanów stacjonujących w Fürstenfeldbruck, gdzie istniała drużyna wojskowa o tej samej nazwie. Eagles rozwiązali się po zaledwie kilku miesiącach na wiosnę 1949 roku, kiedy to, większość członków zespołu wyjechała na studia do Stanów Zjednoczonych. Inne drużyny przestały istnieć głównie ze względu na brak sprzętu.
Pierwsza "NFL Europa"
Na początku lat 1970tych, NFL rozpoczęła promocję za granicą. W dniu 27 maja 1972 czterdziestu dwóch zawodników NFL (w tym Dan Pastorini, Bob Hayes, Jim Kiick, Jan Stenerud, Alan Page, Matt Snell i Merlin Olsen) zademonstrowało "le rugby Americain" 8.000 widzom w Paryżu. Drużyna NFL Rouge pokonała tego dnia NFL Bleu, 16-6.
To już prawie zapomniany fakt, ale późną wiosną 1974 roku, dwóch europejskich przedsiębiorców spotkało się z właścicielami NFL i przekonało ich do stworzenia sześciu drużyn futbolowych w Europie. Jeszcze bardziej zaskakujące jest to, że NFL zrezygnowała z projektu niechętnie i to dopiero po dyskusji między Departamentem Stanu USA i komisarzem ligi Petem Rozelle.
Bob Kap i Adalbert Wetzel planowali wprowadzić profesjonalny futbol w Europie. Wetzel był niemieckim przedsiębiorca który był jednocześnie prezydentem klubu pilkarskiego 1860 Monachium. Kap był byłym trenerem piłkarskimi, który kiedyś pracował dla właściciela drużyny NASL Dallas Tornado, założyciela Kansas City Chiefs Lamara Hunt. Kap zorganizował korporację o nazwie Intercontinental Football League, Inc, i sprzedał franczyzy sześciu inwestorom, w tym Wetzelowi i Bruno Beneckowi, prezesowi federacji baseballowej we Włoszech. Drużyny miały rozegrać w kwietniu i maju 1975 roku po cztery mecze, a następnie w play off miały wyłonić mistrza Europy. National Football League miała odstawić graczy i pracowników do europejskiej ligi, w zamian za prawa telewizyjne.
W 1974 na konferencji prasowej w siedzibie NFL w Nowym Jorku, zostały ogłoszone następujące zespoły: Rome Gladiators, Barcelona Almogovares, Istanbul Conquerors, Munich Lions, Berlin Bears i Vienna Lipizzaners. W drugim sezonie do ligi miały dołączyć drużyny: Paris Lafayettes, Copenhagen Vikings, Rotterdam Flying Dutchmen oraz Milan Centurions.
Departament Stanu USA miał jednak powody do obaw. Latem 1974 roku wybuchła wojna pomiędzy Grecją i Turcją o Cypr. Ambasador Stanów Zjednoczonych na Cyprze został zamordowany. Co gorsza, terroryzm szerzył się w wielu innych krajach, w których miały powstać drużyny, Czerwone Brygady we Włoszech i RAF w Niemczech.
Ostatecznie decyzja w tej sprawie zapadła na spotkaniu właścicieli franczyz w hotelu Royal Hawaiian w Honolulu w dniu 21 marca 1975 roku, komisarz Rozelle stwierdził ze "Ze względu na stan gospodarki, zarówno w Stanach Zjednoczonych jak i w Europie, wykonanie takiego projektu jest w tej chwili nierealne."
NFL była jednak dalej zainteresowana tym pomysłem. W 1976 roku drużyny uniwersyteckie Texas A&I University i Henderson State University rozegrały w Niemczech, Austrii i Francji pięć meczów pokazowych. Na meczach, wszystkie wygrane przez Texas, pojawiało się kilkadziesiąt tysięcy widzów. W 1977 roku przysłano do Europy dwie półprofesjonalne drużyny Newton Nite Hawks i Chicago Lions, które rozegrały serię pięciu meczów o "Mistrzostwo Europy". Wszystkie mecze wygrali Nite Hawks.
Newton Nite Hawks vs. Chicago Lions 1977
Pomysł zaowocował
W 1976 roku amerykański oficer Douglas Urner tworzy na północy Włoch ligę North Italian Football League (NIFL), w której grają drużyny złożone głównie z amerykańskich żołnierzy (Vicenza Geronimos, Vicenza Blue Knights, Aviano Red Machine, Aviano Eagles, Camp Darby Rangers).
Rownież w 1976 roku we Włoszech, pierwsza włoska drużyna Piacenza Pantere Rosa gra mecze sparingowe z drużynami NIFL. W 1977 roku stworzona przez Bruno Benecka Federazione Italiana Football Americano, dzięki zasponsorowaniu drużyn przez prasę, organizuje turniej o "Trofeum codziennej prasy sportowej". W turnieju biorą udział cztery drużyny: Lupi Roma, Diavoli Milano, Tori Torino i Veltri Bologna. Mecz Diavoli Milano - Lupi Roma (36-12), jest pierwszym meczem rozegranym przez drużyny europejskie. W 1980 roku powstaje Lega Italiana Football (LIF), jednak już po roku kilka drużyn woli grać przeciwko Amerykanom i wstępuje do NIFL. Dlatego też za pierwsze ogólnokrajowe mistrzostwa Włoch uznaje się te zorganizowane w 1981 roku przez Associazione Italiana Football Americano (AIFA).
W 1977 roku w Niemczech, zachwyceni występami drużyn z USA, młodzi ludzie tworzą pierwszą drużynę - Frankfurter Löwen. W ciągu dwóch lat powstaje pięć nowych drużyn i już w 1979 roku rozgrywane są pierwsze mistrzostwa kraju.
Jednocześnie w Finlandii, powracający z USA uczniowie szkól średnich tworzą dwie drużyny szkolne, które rozgrywają swój pierwszy mecz w 1976 roku. Po kilku latach nieregularnych występów i sparingowi przeciwko drużynie złożonej z Marines stacjonujących w ambasadzie USA, w 1979 roku rozgrywane są pierwsze nieoficjalne/szkolne "mistrzostwa kraju", tak zwany "Syys-Cup". Rok później powstaje federacja krajowa i drużyny zaczynają działać jako kluby sportowe a nie jako kluby uczniowskie.
W 1981 roku Włochy i Niemcy rozgrywają pierwsze mecze reprezentacji narodowych na starym kontynencie. W Castel Giorgio przeciwko reprezentacji LIF, Niemcy wygrywają 12-0. Kilka miesięcy później we Frankfurcie przegrywają z reprezentacją AIFA 0-22. Cztery dni później w rewanżu w Kolonii pada remis 15-15.
Włochy (LIF) vs. Niemcy 1981
31 lipca 1982 roku związki futbolu amerykańskiego; Finlandii, Włoch, Niemiec, Austrii i Francji tworzą europejską federację - American European Football Federation (AEFF), która dzisiaj nosi nazwę European Federation of American Football (EFAF).
25 listopada 1897 roku o 14:30 rozegrano pierwszy mecz w Europie. Amerykańscy studenci z Académie Julian rozegrali mecz ze swoimi krajanami studiującymi na École des Beaux-Arts. W meczu który odbył się na boisku Racing-Club de France w Levallois (Place Collanges), mieli tez brać udział zawodnicy tego klubu.
Marynarskie tournée
17 stycznia 1909 roku USS Kansas pokonała w Parc Chambrun w Nicei (Francja) USS Minnesota 6-2. Statki należały do Wielkiej Białej Floty i cumowały w Villefranche.
USS Kansas vs. USS Minnesota 1909
Pierwszy mecz futbolu rozegrano w Wielkiej Brytanii w Święto Dziękczynienia 23 listopada 1910 roku. W Crystal Palace o "Daily Mirror Silver Cup" zmierzyły się załogi marynarzy USS Idaho i USS Vermont. Mecz który oglądało 10.000 widzów wygrała drużyna USS Idaho 19-0.
Tydzień później również w Crystal Palace w dniu 3 grudnia spotkały się drużyny USS Idaho i USS Connecticut. Marynarze z USS Idaho ponownie zwyciężyli, tym razem 5-0. Na trybunach zasiadło wówczas 12.000 widzów.
Trzecim i ostatnim meczem w ramach tournee był rozegrany 14 grudnia pojedynek załogi USS Georgia z USS Rhode Island w Northfleet w hrabstwie Kent. 4.000 widzów obejrzało zwycięstwo USS Georgia 12-0.
27 listopada 1913 roku w Święto Dziękczynienia, w Genui we Włoszech drużyna USS Connecticut pokonała USS Kansas 17-6.
USS Connecticut vs. USS Kansas 1913
W czasie I wojny
W 1919 roku odbyły się w Europie mistrzostwa American Expeditionary Forces. Finał rozegrano 29 marca na Parc de Princes w Paryżu. Zwycięstwo 89. dywizji nad 36. dywizją, oglądało 15.000 widzów. Mecz zakończył się wynikiem 14-6. Mecze ligowe rozgrywano między innymi w Niemczech we wsi Malberg kolo Kyllburga.
89. dywizja 1919
W latach międzywojennych
W grudniu 1938 roku, legenda college football, Jim Crowley przyjeżdża do Francji z grupą byłych zawodników uniwersyteckich aby przybliżyć Europejczykom futbol. W debiucie 9 grudnia na Parc des Princes w Paryżu 25.000 osób ogląda zwycięstwo All Stars przeciwko New Yorkers 25-14. 10 grudnia w Lyonie 10.000 widzów ogląda zwycięstwo New Yorkers 38-26. 18 grudnia 8.000 widzów ogląda w Marsylii zwycięstwo New yorkers nad All Stars 32-20. 21 grudnia w Toulouse All Stars wygrywają 26-19. 25 grudnia 10.000 widzów ogląda mecz w Bordeaux, All Stars wygrywają 37-34. Tournée sponsoruje gazeta Paris Soir.
Francja 1938
W czasie II wojny
Pierwszy mecz na Wyspach Brytyjskich żołnierze amerykańscy rozegrali 14 listopada 1942 w Irlandii Północnej, Hale pokonał Yarvard 9-7. W Anglii pierwszy mecz żołnierze rozegrali 8 maja 1943 roku, na White City Stadium w Londynie. Dochody z meczu przekazano na cele charytatywne Brytyjskiego Czerwonego Krzyża. Crimson Tide Artillerymen pokonali Fighting Irish Engineers 19-6. Mecz oglądało 25.000 widzów. 13. lutego 1944 na White City, Kanadyjczycy pokonali żołnierzy amerykańskich 16-6. Mecz który nazwano Tea Bowl oglądało 30.000 widzów. 19 marca rozegrano rewanż zwany Coffe Bowl, zwycięstwo amerykanów nad Kanadyjczykami 18-0 oglądało 50.000 widzów. Mecze rozgrywano od końca 1944 roku też we Francji i Holandii.
Belfast 1942
We Włoszech pierwszy mecz futbolu amerykańskiego rozegrano 1 stycznia 1945 we Florencji. W meczu zwanym "Spaghetti Bowl" drużyna 5. armii USA (Mudders) pokonała team 12. armii lotniczej (Bridgebusters) 20-0. Na trybunach zasiadło 25.000 widzów.
Spaghetti Bowl 1945
Jeniecka gra
13 stycznia 1946 roku niemieccy jeńcy wojenni rozegrali w Stockton w Kalifornii mecz. Drużyna z obozu w Stockton o nazwie Kiernan’s Krushers (Stockade Tech.) pokonała Barager’s Bears (Fairground Aggies) z obozu z Fairgrounds 6-0. "Barbwire Bowl Classic" obejrzało wtedy 5.000 widzów. Cztery tygodnie później w rewanżu Bears wygrali 20-0.
Barbwire Bowl Classic 1946
Żołnierskie pojedynki
W grudniu 1945 roku żołnierze amerykańskiej 88. dywizji piechoty "Blue Devils" rozegrali pierwszy mecz w Wolnym Terytorium Triestu. Od stycznia 1948 aż do 1954 roku żołnierze Trieste United States Troops rozgrywali między sobą mecze o TRUST Championship.
W tym samym okresie amerykańscy żołnierze stacjonujący w Niemczech grali w futbol w swoich koszarach. Ważniejsze spotkania rozgrywano na stadionie we Frankfurcie nad Menem, który Amerykanie nazwali Victory Stadium. Mecze futbolu rozgrywane były na nim do 1946 roku, następnie przekazano go Niemcom którzy coraz częściej organizowali na nim mecze piłki nożnej.
W 1957 roku Marines stacjonujący w ambasadzie USA w Oslo i nauczyciele z amerykańskiej szkoły w Barum zaczęli uczyć gry w futbol amerykański uczniów z dwóch szkół w Oslo, Ullern i Riis. Obie szkoły rozgrywały co roku jeden mecz, początkowo z powodu braku sprzętu używano między innymi ochraniaczy do hokeja na lodzie. Sytuacja zmieniła się dopiero w 1967 roku po tym jak w amerykańskiej gazecie Philadelphia Inquirer pojawił się artykuł o tych szkolnych drużynach i Skandynawowie żyjący w USA zaczęli przysyłać ekwipunek do Norwegii. Jednak sport ten nie rozpowszechnił się na resztę kraju.
We Francji żołnierze rozgrywali mecze pomiędzy jednostkami w latach 1952-1967. W latach 1960-1961 istniały nawet dwie ligi wojskowe: U.S. Air Force League oraz France U.S. Army League. Początkowo drużyny francuskich baz wojskowych grały tylko między sobą, w 1961 zaczęto rywalizować z drużynami żołnierzy stacjonujących w Niemczech.
W latach 1946-1993 istniała także USAFE Football League. Początkowo podzielona była na trzy konferencje: Continental Sports Conference (Niemcy, Francja, Belgia); United Kingdom Sports Conference (Wielka Brytania); Mediterranean Sports Conference (Włochy, Hiszpania, Grecja, Turcja). Z czasem konferencje kontynentalną i śródziemnomorską połączono w jedną. Zwycięzcy konferencji grali w finale o mistrzostwo US Air Force in Europe.
USAFE Finał 1952 na Wembley
Pierwsze próby w Niemczech
Garść niemieckich drużyn futbolowych istniała przez krótki okres czasu, w Bawarii, w późnych latach 1940tych. Z pomocą wojska amerykańskiego, zostały utworzone zespoły w Bad Tölz, Freising i Fürstenfeldbruck. We wrześniu 1948 roku powstali Fürsty Eagles. Zespół zapożyczył nazwę i niezbędny sprzęt od Amerykanów stacjonujących w Fürstenfeldbruck, gdzie istniała drużyna wojskowa o tej samej nazwie. Eagles rozwiązali się po zaledwie kilku miesiącach na wiosnę 1949 roku, kiedy to, większość członków zespołu wyjechała na studia do Stanów Zjednoczonych. Inne drużyny przestały istnieć głównie ze względu na brak sprzętu.
Pierwsza "NFL Europa"
Na początku lat 1970tych, NFL rozpoczęła promocję za granicą. W dniu 27 maja 1972 czterdziestu dwóch zawodników NFL (w tym Dan Pastorini, Bob Hayes, Jim Kiick, Jan Stenerud, Alan Page, Matt Snell i Merlin Olsen) zademonstrowało "le rugby Americain" 8.000 widzom w Paryżu. Drużyna NFL Rouge pokonała tego dnia NFL Bleu, 16-6.
To już prawie zapomniany fakt, ale późną wiosną 1974 roku, dwóch europejskich przedsiębiorców spotkało się z właścicielami NFL i przekonało ich do stworzenia sześciu drużyn futbolowych w Europie. Jeszcze bardziej zaskakujące jest to, że NFL zrezygnowała z projektu niechętnie i to dopiero po dyskusji między Departamentem Stanu USA i komisarzem ligi Petem Rozelle.
Bob Kap i Adalbert Wetzel planowali wprowadzić profesjonalny futbol w Europie. Wetzel był niemieckim przedsiębiorca który był jednocześnie prezydentem klubu pilkarskiego 1860 Monachium. Kap był byłym trenerem piłkarskimi, który kiedyś pracował dla właściciela drużyny NASL Dallas Tornado, założyciela Kansas City Chiefs Lamara Hunt. Kap zorganizował korporację o nazwie Intercontinental Football League, Inc, i sprzedał franczyzy sześciu inwestorom, w tym Wetzelowi i Bruno Beneckowi, prezesowi federacji baseballowej we Włoszech. Drużyny miały rozegrać w kwietniu i maju 1975 roku po cztery mecze, a następnie w play off miały wyłonić mistrza Europy. National Football League miała odstawić graczy i pracowników do europejskiej ligi, w zamian za prawa telewizyjne.
W 1974 na konferencji prasowej w siedzibie NFL w Nowym Jorku, zostały ogłoszone następujące zespoły: Rome Gladiators, Barcelona Almogovares, Istanbul Conquerors, Munich Lions, Berlin Bears i Vienna Lipizzaners. W drugim sezonie do ligi miały dołączyć drużyny: Paris Lafayettes, Copenhagen Vikings, Rotterdam Flying Dutchmen oraz Milan Centurions.
Departament Stanu USA miał jednak powody do obaw. Latem 1974 roku wybuchła wojna pomiędzy Grecją i Turcją o Cypr. Ambasador Stanów Zjednoczonych na Cyprze został zamordowany. Co gorsza, terroryzm szerzył się w wielu innych krajach, w których miały powstać drużyny, Czerwone Brygady we Włoszech i RAF w Niemczech.
Ostatecznie decyzja w tej sprawie zapadła na spotkaniu właścicieli franczyz w hotelu Royal Hawaiian w Honolulu w dniu 21 marca 1975 roku, komisarz Rozelle stwierdził ze "Ze względu na stan gospodarki, zarówno w Stanach Zjednoczonych jak i w Europie, wykonanie takiego projektu jest w tej chwili nierealne."
NFL była jednak dalej zainteresowana tym pomysłem. W 1976 roku drużyny uniwersyteckie Texas A&I University i Henderson State University rozegrały w Niemczech, Austrii i Francji pięć meczów pokazowych. Na meczach, wszystkie wygrane przez Texas, pojawiało się kilkadziesiąt tysięcy widzów. W 1977 roku przysłano do Europy dwie półprofesjonalne drużyny Newton Nite Hawks i Chicago Lions, które rozegrały serię pięciu meczów o "Mistrzostwo Europy". Wszystkie mecze wygrali Nite Hawks.
Newton Nite Hawks vs. Chicago Lions 1977
Pomysł zaowocował
W 1976 roku amerykański oficer Douglas Urner tworzy na północy Włoch ligę North Italian Football League (NIFL), w której grają drużyny złożone głównie z amerykańskich żołnierzy (Vicenza Geronimos, Vicenza Blue Knights, Aviano Red Machine, Aviano Eagles, Camp Darby Rangers).
Rownież w 1976 roku we Włoszech, pierwsza włoska drużyna Piacenza Pantere Rosa gra mecze sparingowe z drużynami NIFL. W 1977 roku stworzona przez Bruno Benecka Federazione Italiana Football Americano, dzięki zasponsorowaniu drużyn przez prasę, organizuje turniej o "Trofeum codziennej prasy sportowej". W turnieju biorą udział cztery drużyny: Lupi Roma, Diavoli Milano, Tori Torino i Veltri Bologna. Mecz Diavoli Milano - Lupi Roma (36-12), jest pierwszym meczem rozegranym przez drużyny europejskie. W 1980 roku powstaje Lega Italiana Football (LIF), jednak już po roku kilka drużyn woli grać przeciwko Amerykanom i wstępuje do NIFL. Dlatego też za pierwsze ogólnokrajowe mistrzostwa Włoch uznaje się te zorganizowane w 1981 roku przez Associazione Italiana Football Americano (AIFA).
W 1977 roku w Niemczech, zachwyceni występami drużyn z USA, młodzi ludzie tworzą pierwszą drużynę - Frankfurter Löwen. W ciągu dwóch lat powstaje pięć nowych drużyn i już w 1979 roku rozgrywane są pierwsze mistrzostwa kraju.
Jednocześnie w Finlandii, powracający z USA uczniowie szkól średnich tworzą dwie drużyny szkolne, które rozgrywają swój pierwszy mecz w 1976 roku. Po kilku latach nieregularnych występów i sparingowi przeciwko drużynie złożonej z Marines stacjonujących w ambasadzie USA, w 1979 roku rozgrywane są pierwsze nieoficjalne/szkolne "mistrzostwa kraju", tak zwany "Syys-Cup". Rok później powstaje federacja krajowa i drużyny zaczynają działać jako kluby sportowe a nie jako kluby uczniowskie.
W 1981 roku Włochy i Niemcy rozgrywają pierwsze mecze reprezentacji narodowych na starym kontynencie. W Castel Giorgio przeciwko reprezentacji LIF, Niemcy wygrywają 12-0. Kilka miesięcy później we Frankfurcie przegrywają z reprezentacją AIFA 0-22. Cztery dni później w rewanżu w Kolonii pada remis 15-15.
Włochy (LIF) vs. Niemcy 1981
31 lipca 1982 roku związki futbolu amerykańskiego; Finlandii, Włoch, Niemiec, Austrii i Francji tworzą europejską federację - American European Football Federation (AEFF), która dzisiaj nosi nazwę European Federation of American Football (EFAF).
Ostatnio edytowano 26 sie 2015, o 10:37 przez Maxwell, łącznie edytowano 2 razy
