MOCK DRAFT 2018

With 30th pick the Minnesota Vikings select Billy Price from Ohio State University

Nie ma Payne i Bryanta, we free agency przyszedł Richardson, więc DL odpuszczam. Umacniam linię ofensywną gościem "na już" na pozycję guarda, na dzień dobry będzie grał kosztem któregokolwiek z guardów. Decyzja o emeryturze Joe Bergera tylko mi tę decyzję ułatwia. Chociaż w rzeczywistości spodziewam się, że Vikings mogą trejdować w dół po więcej picków. Spielman jest z tego znany, a przydałoby się dorzucić jeszcze kogoś na OT, linebackera i zadbać o DL.

Next up - New England Patriots.

Zanim dokonam wyboru, chciałbym krótko zarysować sytuację poszczególnych formacji widzianych moimi oczyma . Mam nadzieję, że nie zanudzę.

Ofensywa

OL – formacja, która wzbudza chyba najwięcej emocji, a to ze względu na odejście Soldera do Giants. Nie zobaczymy również w barwach Pats kolejnego tackla - Fleminga, który roczna umową związał się z Cowboys. RT będzie należało do Marcusa Cannona, zaś owe emocje wzbudza przede wszystkim pozycja LT i jej obsada. Wiele mocków w tej pozycji upatruje „must” na pick 31 Patriots, z czym osobiście nie do końca się zgadzam. Na chwile obecną miejsce Soldera zajmie Laadrian Waddle, który przedłuzył umowę z Pats na kolejny sezon. Zastepował on już wyżej wymienionego Soldera i szło mu naprawdę nieźle. Problem w tym, że Waddle rzadko bywa zdrowy. Optymistyczne wieści nadeszły w kwestii zdrowia Andy Garcia, czyli zeszłorocznego wyboru w drafcie Patriotów. Pauzował on cały sezon z powodów zdrowotnych, ale wygląda na to, że w końcu będzie na niego można liczyć. Podobnie rzecz się ma z Colem Crostonem ( UFA ), który powrócił po week 9 i właśnie debiutował na pozycji LT. Jest również Matt Tobin, którego pozyskano z Seahawks we FA. Krótko – szału nie ma, pozycja na pewno do obsadzenia w drafcie, ale czy akurat z pickiem 31 ( zwłaszcza, że z talentami na tej pozycji w tegorocznym drafcie jest dość ubogo ).

QB – TB12 oraz Hoyer – tak na chwilę obecną przedstawia się sytuacja na tej pozycji. Tom zagra kolejny sezon, no może dwa i czas, by ktoś tą ekipę poprowadził. Na pewno tym kimś nie będzie Hoyer i każdy logicznie myślący fan Pats wie, że w tym drafcie ( lub FA ) nastepca TB12 musi się znaleźć. Uważam , ze BB wydraftuje kogoś na tę pozycję w rundach 1-2.

WR – Hogan i Edelman, to podstawowi gracze z tej formacji. Problem w tym, że Hogan za rok stanie się wolnym agentem, a Edelman ( 32 latka ) młodszy nie będzie. Odszedł Cooks ( tak na marginesie, to kolejny majstersztyk BB – oddać zawodnika na rocznym kontrakcie,zwolnić salary cap o 8 baniek i dostać jeszcze 23 pick) oraz Amendola, którego pewnych rak na pewno będzie brakować. Dobra wiadomośc jest taka, że z IR wraca Mitchell, który swój pierwszy sezon miał obiecujący. Jest Dorsett, Britt oraz pozyskany Patterson ( czy klub postawi na niego jako tylko punt returnera, a może wykorzysta go jako regularnego WR ). W ostatniej chwili zakontraktowano Jordana Matthewsa, który na pewno odciąży Edelmana jako slot WR.Na pewno ten sezon o ból głowy nie przyprawia, ale w kontekście kolejnego pozycja ewidentnie do wzmocnienia.

RB – Wielki płacz po odejściu Lewisa do Titans, ale niestety takie są zasadu salary cap oraz FA. Na Foxborough zamelduje się ponownie Burkhead, który z klubem związał się na kolejne 3 lata. Warto na niego zwrócić uwagę bo myślę, że to będzie niezwykle ważny zawodnik korpusu RB. Wspomniany Burkhead oraz James White to dla mnie pewniaki w rosterze Pats. Ciekawa walka zapowiada się pomiędzy nowym nabytkiem z Cincy – Hillem, a Gillislee o miejsce w składzie.

TE – czy Gronk zakończy karierę w NFL i rozpocznie przygodę aktorską lub wrestlingową, czy to tylko zasłona dymna przed nowym kontraktem? Czy cała frustracja i czkawka po przegranym SB jest może sygnałem dla klubu,by Gronka przehandlować póki jeszcze czas? Takie pytania zadaje sobie wielu kibiców i póki co odpowiedzi na nie nie znamy. Nie wiem, co postanowił Gronk, ale wiem jedno. Pozycja TE wymaga natychmiastowego wzmocnienia. Bennett, który został zwolniony wybiera się na emeryturę, Dwayne Allen, to świetny blokujący, ale w grze do przodu bezproduktywny. Hollister jest tylko zadaniowcem i nie chce mi się wierzyć, że BB widzi w nim kolejnego super TE. Klub zasilił także Troy Niklas, co nie zmienia faktu, że czas na wzmocnienie tej pozycji w drafcie.


Defensywa

Tu bez dwóch zdań jest znacznie ciekawiej. SB pokazał, że cała defensywa Pats okazała się tylko wydmuszką, która poraz kolejny retuszował TB12. Do tej pory nie do końca znane są kulisy posadzenia na ławie Butlera, który o ile zdrowy na pewno pomógłby druzynie. No właśnie – zdrowy. I tu dotykamy kolejnego problemu Pats w ostatnim sezonie. Formacja defensywna została mocno ptrzetrzebiona kontuzjami: Hightower, Valentine, Rivers, to te najbardziej dotkliwe. O ile ten pierwszy, to bezdyskusyjnie mózg całego front seven i prawdziwy lider tej formacji, o tyle pozostali dopiero postarają się udowodnić swoją wartość. No dobra, ale do rzeczy.

DL – Odszedł Alan Branch, a w jego miejsce pojawia się Danny Shelton pozyskany z Browns. Do dyspozycji będzie wracający właśnie po kontuzji Valentine. Jesli do tego dodamy Malcolma Browna, czy Lawrence'a Guya oraz Adama Bultera, to ryzuje nam się całkiem ciekawe zestawienie. Oczywiście nazwiska nie robia takiego wrażenie jak tej formacji z Eagles, czy Buccaneers, ale to naprawdę przyzwoita formacja ( przynajmniej na papierze ).

EDGE – Można powiedzieć, że jedna z głównych bolączek Patriotów w tamtym sezonie. Często brak wywieranej presji na QB przeciwnika aż nadto rzucał się w oczy. Na pewno Adrian Claiborn pozyskany z Atlanty obsadzi lewą flankę, a jego vis a vis będzie Trey Flowers. W rotacji znajdzie się Derek Rivers, Deatrich Wise oraz Eric Lee. Niby wygląda to lepiej niż rok temu, ale pojawia się jedno wielkie ale. Jak już wspomniałem za rok rynek przetestuje Trey Flowers i wydaje mi się więcej niż pewne, że będzie za swoje usługi zainkasować sporo dolarów.

LB – Kolejna pieta achillesowa w zeszłym sezonie. Mimo, iż Pats grają „nickel base formation”, gdzie często na boisku gościło , aż safeties ( DMAc, Harmon i Chung ), to w pewnym momencie brakowało wartościowych LB, co szczególnie było widoczne w ilości jardów biegowych prezentowanych przeciwnikom. Na pewno Podstawowymi zawodnikami tej formacji będzi Hightower oraz VanNoy, a dalej.....No właśnie i tu zaczyna się problem. Marquis Flowers oraz Elandon Roberts.O ile w tym pierwszym można pokładać nadzieje, o tyle w Robertsa po prostu nie wierzę. Apatyczny, gubiący krycie, a często po prostu zagubiony na boisku. Tak więc ta formacja nie może pozostać w takiej formie i po prostu trzeba jej pomóc jakimś solidnym wzmocnieniem.

CB – Po paru słabych spotkaniach, kiedy wszystkie psy zostały na nim powieszone, Gilmore pokazał, że jest zdecydowanym numerem 1 i naprawdę grał świetne zawody. Wspominany już Butler grał w kratkę, ale nad nim nie będę się rozwodził, bo go po prostu już nie ma. Pozyskano na jego miejsce brata bliżniaka Dmaca, czyli Jasona McCourty z Browns. Nie ukrywam, że kontrakt na jeden rok, za bardzo fajnie pieniądze podoba mi się. Co by nie mówić o nowym nabytku, to naprawdę solidny CB, czy lepszy niż Butler tego nie wiem, ale na tu i teraz jest ok. Slot cornera będzie grał Eric Rowe, a całą trójkę uzupełni Jonathan Jones. Nie wiem, czy w Nowej Anglii ktos jeszcze pokłada nadzieje w Cyrusie Jonesie, ale chciałbym, by ten chłopak miał jeszcze szansę, by zaistnieć jako pro. Nie zmienia to faktu, że na tej trudnej pozycji potrzebna jest świeża krew i to od zaraz.

SS/FS – Trzy nazwiska o których już wspomniałem – Devin McCourty, Duron Harmon oraz Patrick Chung stanowiły o sile lub jak kto woli słabośći NE w zeszłym sezonie. Nie chcę nawet wspominać Richardsa, którego obecność w rosterze Pats, to moim zdaniem wielka pomyłka. Naptrawde dobre wystepy Chunga znalazły odzwierciedlenie w dwuletnim extention, co mu się po prostu należał. Dmac grał w kratkę, ale to prawdziwy lider secondary i nie wyobrażam sobie jego braku w składzie Pats. Harmon trochę poszalał w Kostaryce i zobaczymy jak skończy się jego historia. Myślę, że parę spotkań obejży sobie z trybun. Owi trzej zawodnicy, to podstawa całego „nickel base”, no wlaśnie, a co jeś.li któryś dozna poważnej kontuzji? Tak naprawdę nie ma zawodnika, który mógłby ich zastąpić. Kolejna kwestia, to wiek wyżej wymienionych panów, którzy 30-tkę już przekroczyli jakiś czas temu. Jakiś następca, młodziak którego można by podszkolić i wrzucić za jakiś czas do składu? Jestem zdecydowanie na tak.

Patrząc na potrzeby klubu długodystansowo, to luk do wypełnienia jest naprawdę dużo. Pats dysponując aż 4 pickami w pierwszych dwóch rundach mają realne szanse znaleźć naprawdę dobrych graczy ( chociaż mam przeczucie, że jeden z pierwszorundowych picków zostanie przehandlowany). Nie wiem, co zrobi BB ( i czapki z głów przed tym, kto to wie ), ale to w końcu mój pick i nie zawaham się go użyć .

With the 31st pick in the 2018 NFL24.pl Mock Draft the New England Patriots select… Sam Hubbard, DE, Ohio St.

Zacznę od tego, że dziwnie wybiera się mając 23 pick, którego się nie ma, gdyż fakt ten strasznie zaburza kolejne ruchy. Niemniej jednak moim wyborem jest absolwent Ohio St., czyli fundamentalny element jednej z najlepszych defensyw na poziomie uczelnianym. Hubbard, to zawodnik idealnie pasujący do realiów i koncepcji Pats. Trzy największe bolączki Belichikowskiej defensywy z minionego sezonu to : tacklowanie, wywieranie presji na QB drużyny przeciwnej oraz powstrzymywanie gry biegowej. No i właśnie Hubbard, to może być opcja bardzo pomocna w owych trzech kwestiach. Nominalny DE wywierający presję na QB , do tego dobrze tacklujący i jak na edge player naprawdę biorący czynny udział w powstrzymywaniu RB drużyn przeciwnych. Dodatkowo za tym wyborem przemawia fakt, że za rok Pats będą mieli według mnie 2 kluczowych zawodników do podpisania nowych kontraktów ( z pewnością nie małych ). Mason jako Guard oraz Trey Flowers , jako DE. Nie chce mi się wierzyć, że obaj zostaną w klubie i wydaje mi się, że priorytetem jest jednak pozostawienie Mason, który jako guard jest naprawdę świetny. Tak więc po ewentualnym odejściu Flowersa, znowu będzie duży problem na pozycji DE. Sam Hubbard – oto człowiek, który zbawi NE

The Chapmions are now on the clock.

Na wstępie chciałem zauważyć, że ostatnich 11 wyborów to jest śmiech na sali... Nie no serio, wybraliście wszystkich, o których marzyłem, żeby móc ich teraz wybrać. Gratuluję dobrego rozpoznania tematu!

Eagles nie mają obecnie zbyt wielu naglących potrzeb. Chyba najczęściej wymienianą jest pozycja TE. Pozwolę się tutaj nie zgodzić z większością komentatorów. Po pierwsze, mamy TE nr 1 i to takiego, że nie ma się co go wstydzić. Po drugie mamy małe wzmocnienie na tej pozycji we FA. A po trzecie bardzo ciekawym zawodnikiem jest UDFA z zeszłego roku Billy Brown, który ma atrybuty fizyczne, żeby stać się co najmniej solidnym zawodnikiem. Jeżeli nawet kogoś wybierzemy na tę pozycję, to raczej do rozwoju, a nie do grania na dzień dobry.

Dzięki temu, że tak dobrze przetrzepaliście mój big board moje opcje są ograniczone. Na początek dwóch ciekawych zawodników: Courtland Sutton oraz Sony Michael. Pierwszy - odpada, jakoś nie mam przekonania do skrzydłowych, którym od razu przykleja się łatkę possession receiver. Drugi, fajny, ciekawy, byłby to wybór w stylu Guice'a do Miami, taki z jajem. Ale jak tak się bliżej przyjrzałem, to jednak 4 - letni biegacz, naaahh...

Nad dwoma kolejnymi zastanawiam się od jakiejś godziny. Podobnie jak to było wielokrotnie przy poprzednich mockach, jednego podpowiada mi serce - Jaire Alexander, a drugiego rozum - Connor Williams. Pierwszy jest jednym z lepszych CB w tym roczniku. Grał głównie na outside, ale potrafi zagrać również inside. Co fajnie zapełniłoby lukę po Patricku Robinsonie. Gra fizycznie, a jednocześnie jest szybki. Odruchowo spogląda co tam wyczynia QB przeciwników. No ale kurcze, mamy przecież całą grupkę ciekawych, młodych CB w składzie... Drugi natomiast jeszcze rok temu był rozpatrywana jako top10, ba, nawet top5 pick. Niestety dla niego, miał słabszy ostatni sezon, do czego mocno przyczyniły się kontuzje. Nieźle blokuje w akcjach podaniowych, natomiast świetnie zachowuje się w grze dołem. Lubi przy okazji blokowania dorzucić defensorom coś ekstra, tak od siebie... Nie będzie problemem ewentualne przesunięcie go bliżej środka linii ofensywnej. Oczywiście, potrzebuje nabrania masy mięśniowej, ale który prospect tego nie potrzebuje? Co ważne, był liderem swojej ekipy.

Tym razem wygrywa rozum... Gdzie jak gdzie, ale depth w OL to jest wyjątkowo istotna sprawa. Jason Peters jeszcze gra, ale nie wiadomo jak długo pociągnie. Big V spisywał się całkiem nieźle, ale jakoś trudno mi się do niego przekonać. Z pewnością nie zaszkodzi nam dodanie kogoś ekstra, kto jednocześnie będzie mógł pomóc na pozycji guarda, a docelowo zastąpi JP, albo przeskoczy na RT za Lane'a Johnsona.

With the 32nd pick in the 2018 NFL24.pl Mock Draft the Philadelphia Eagles select… Connor Williams, OT, Texas


The Cleveland Browns are now on the clock.

Fajna 1. runda. Jeśli utrzymamy tempo, spokojnie zrobimy drugą i z wydrukowanymi wynikami Mocka będziemy mogli śledzić prawdziwy draft.

Kolejność 2. rundy:

33. Cleveland Browns
34. New York Giants
35. Cleveland Browns
36. Indianapolis Colts
37. Indianapolis Colts
38. Tampa Bay Buccaneers
39. Chicago Bears
40. Denver Broncos
41. Oakland Raiders
42. Miami Dolphins
43. New England Patriots
44. Washington Redskins
45. Green Bay Packers
46. Cincinnati Bengals
47. Arizona Cardinals
48. Los Angeles Chargers
49. Indianapolis Colts
50. Dallas Cowboys
51. Detroit Lions
52. Baltimore Ravens
53. Buffalo Bills
54. Kansas City Chiefs
55. Carolina Panthers
56. Buffalo Bills
57. Tennessee Titans
58. Atlanta Falcons
59. San Francisco 49ers
60. Pittsburgh Steelers
61. Jacksonville Jaguars
62. Minnesota Vikings
63. New England Patriots
64. Cleveland Browns

Cleveland Browns on the clock (czas do północy z niedzieli na poniedziałek )

With the 33rd pick in the 2018 NFL24.pl Mock Draft the Cleveland Browns select... Jaire Alexander, CB, Louisville



Po moim ostatnim wyborze (#4) pierwsza runda przez bardzo długi czas układała się dla mnie znakomicie. Z tablicy znikali faworyci, o których wyborze z #33 mogłem tylko pomarzyć, lub zawodnicy, których wybór mnie w ogóle nie interesował. W ten sposób na cztery picki przed końcem pierwszej rundy żałowałem tylko, że wybrani już zostali Guice i Maurice Hurst, bo to jedyne nazwiska, o których myślałem, że mogą się zsunąć do drugiej rundy, i których wybór jednocześnie poważnie bym rozważał (Guice'a na pewno wybrałbym z #35).

Niestety w ostatnich czterech wyborach draft nie ułożył się dla mnie już tak świetnie. W dwóch z nich z tablicy zeszli obaj czołowi OT tej klasy Mike McGlinchey i Connor Williams i idealny dla mnie scenariusz, w którym mógłbym załatać największą dziurę w składzie jednym z nich, legł w gruzach.

Tym samym zostałem zmuszony szukać wzmocnień na innych pozycjach, a tam wciąż czekało na mnie bogactwo wyboru. Mimo że nie draftowałem już wprost pod potrzebę i mogłem pójść w kilka różnych stron, to decyzja nie była trudna. Jaire Alexander jest dla mnie zdecydowanie najwyżej notowanym dostępnym zawodnikiem, gra na jednej z najważniejszych pozycji, a jej obsada jest w Browns dość niepewna.

Alexander nie należy co prawda do najwyższych cornerów, a jego przeciętny Vertical Jump mu w tym aspekcie na pewno nie pomaga, poza tym ma świetne przyspieszenie, jest bardzo szybki (40 yard dash - 4.38) i zwinny (3 cone drill - 6.71, 20 yard shuttle - 3.98) oraz nie boi się fizycznej gry - jest pewnym tacklerem i sporo daje drużynie w grze przeciwko biegowi. Jaire ma doświadczenie zarówno w kryciu strefą jak i w man coverage - w college'u często podążał za topowymi WR rywali, ustawiając się na każdej stronie boiska i w slocie. Dobrze gra też na piłkę - w swoim jedynym pełnym sezonie miał 5 INT i 14 PD. Jest to też zawodnik ze skłonnością do ryzyka, przez co niekiedy dopuszczał rywali do dużych zdobyczy jardowych rywali, jednak to już do sztabu treningowego będzie należało okiełznanie jego talentu.

Jaire, podobnie jak wybrani przeze mnie wcześniej Chubb i Mayfield, doda na pewno sporo ognia drużynie na boisku jako jeden z najlepszych prowokatorów i trash talkerów w drafcie :



W poprzednim sezonie najgorszą formacją Browns było secondary i mimo wzmocnień dokonanych w offseason (TJ Carrie i EJ Gaines na CB, Demarious Randall na FS) oraz niewiadomej pod postacią zeszłorocznego wyboru z 4 rundy Howarda Wilsona (cały sezon pauzował przez kontuzję), nadal nie można było powiedzieć, że był w Cleveland kandydat do pełnienia roli prawdziwego zewnętrznego cornera numer 1. Ten kandydat właśnie się pojawił.

The New York Giants are now on the clock

With the 34th pick in the 2018 NFL24.pl Mock Draft the New York Giants select... Braden Smith, OG/OT, Auburn

Koniec odbudowy ofensywy, w drafcie udało się pozyskać najlepszego RB (kto wie czy nie w całym NFL) i OL na którym zależało mi najbardziej. Co prawda przez chwilę łudziłem się, że można by go w tym miejscu pominąć i wybrać w 3 rundzie, ale po ostatnich wyborach Braden Smith trafił zapewne na czołówki sporej ilości tablic.Widzę tutaj dwie alternatywy: wybór w tym miejscu wydawał mi się króregoś z pass rusherów, ale tutaj jestem bardziej niż pewny, że jeden z tych z wysoką notą u mnie trafi do 3 rundy. Podobnie ma się sprawa z DT, a w zasadzie 3-4 DE, po to mam dwa wybory na początku trzeciej rundy żeby załatać te dziury.

Wróćmy więc do samego Smitha, zawodnik mający dokładnie to czego Giants potrzebują, doświadczony G/OT w NCAA ze świetnymi warunkami fizycznymi. Znakomita praca nóg, odpowiednia siła, odpowiedzialność w grze a przede wszystkim mobilność. No i ma jeszcze jeden ważny atut, jeśli Ereck Flowers nie sprawdzi się również jako RT, to Smith może z miejsca wejść i tam zagrać (i np. zepchnąć Flowersa do środka OL). Powiedziałbym wręcz, że to taka ulepszona wersja Justina Pugha, ma wszystkie jego zalety (a powiedziałbym, że na papierze jest nawet lepszy niż Pugh przychodząc do NFL), a nie jest tak podatny na urazy.

W efekcie dwóch pierwszych rund draftu i free agency Giants mają wreszcie co najmniej solidną OL i bardzo dobrego RB. Jeśli uda się wzmocnić defensywę zgodnie z planem, to zespół w przyszłym roku naprawdę powinien sporo namieszać, a kto wie czy nie zaatakować Super Bowl, z tak lubianej przez nowojorczyków pozycji underdoga.

The Cleveland Browns are now on the clock

With the 35th pick in the 2018 NFL24.pl Mock Draft the Cleveland Browns select... Anthony Miller, WR, Memphis

TLDR:

(reach?)

Do draftu przystępowałem z przeświadczeniem, że z #33 lub #35 (w zależności od tego, czy Giants wezmą Barkleya z #2) wybiorę RB, jeżeli któryś z czołowych biegaczy będzie w tym miejscu dostępny. Gdyby był tu Guice, nie miałbym żadnego dylematu, jednak po zdjęciu go z tablicy przez Dolphins, im bardziej zbliżał się mój wybór, tym bardziej zacząłem zauważać, że żadnego z pozostałych RB nie cenię na tyle wysoko, żeby przedłożyć ich wybór ponad któregoś z wciąż dostępnych zawodników, grających na bardziej wartościowych pozycjach.

Z obowiązku rozważałem w tym miejscu OT, ale żaden z tych, którzy są dostępni na tablicy, nie jest w moim przekonaniu wart tak wysokiego wyboru. Mógłbym spędzić drugi wybór na wzmocnieniu secondary, bo tu wciąż są dostępni tacy zawodnicy jak Isaiah Oliver, którego wybrałbym z #33, gdyby Alexander nie był dostępny. Sporo środków zostało jednak włożonych w tę formację we Free Agency i inwestycja w nią kolejnego wysokiego wyboru nie byłaby moim zdaniem szczególnie rozsądna.

Mój wzrok skierował się zatem w kierunku skrzydłowych. Mimo że pierwsze skrzypce korpusu WR Browns - Gordon, Landry i Coleman - na pierwszy rzut oka wyglądają naprawdę dobrze, to jednak tej formacji brakuje jakiejkolwiek głębi (Higgins, Janis czy tym bardziej Louis nią nie są), zaś Gordon i Coleman to zawodnicy, na których nie można w pełni polegać - historia pierwszego z nich jest powszechnie znana, natomiast drugi z powodu kontuzji opuścił spore części obu swoich sezonów w NFL. Landry z kolei jest na Franchise Tagu i nie wiadomo czy po roku nie pożegna się z drużyną. WR jest zatem pozycją, którą zdecydowanie należy w Cleveland wzmocnić.

Pewnie można uznać wybór Millera za reach, skoro z tablicy zniknął dotąd tylko jeden odbierający (albo dwóch, jeżeli liczyć Gesickiego ) i wciąż dostępny był chociażby DJ Moore. Czasami jednak warto wybrać bardziej sercem niż rozumem, a Miller to jeden z moich największych ulubieńców w tym drafcie i jeden z tych zawodników, którego szkoda byłoby mi oglądać w jakichkolwiek innych barwach.

Miller może ustawiać się zarówno na zewnątrz jak i w slocie. Świetnie biega ścieżki, generuje bardzo dużo jardów po złapaniu piłki, jest bardzo twardy - walczy o każdy skrawek boiska i prawdopodobnie jest najlepszym blokującym WR w drafcie. Cechuje się też wyjątkowym charakterem, do wszystkiego doszedł nieprzerwaną ciężką pracą - zaczął jako no-star recruit i walk-on, a skończył bijąc prawie wszystkie rekordy Memphis w odbieraniu piłek. Dla wszystkich tych zalet bez zastanowienia jestem w stanie przymknąć oko na jego słabości - niewielkie problemy z dropami, wzrost, zasięg oraz wiek (w październiku skończy 24 lata).



The Indianapolis Colts are now on the clock.

Z 36 i 37 w naszym drafcie schodzą Kolton Miller OT UCLA oraz Nick Chubb RB Georgia
Na ocenie OL kompletnie sie nie znam - biorę MIllera bo jest wysoko w rankingach a Colts napewno przyda sie jak najwięcej mięsa na tej pozycji by w końcu ułożyć jakąś pożądna 5 i chronić Lucka.
Co do Chubba to uważam, że przed kontuzją był najlepszym RB w lidze uniwersyteckiej. W tym sezonie miał kilka przebłysków dawnej formy - jeśli utrzyma ten trend wzrostowy Colts będą mieli świetnego RB na lata. Porównywałem go bezpośrednio z jego drużynowym kolegą Michelem i podoba mi się o wiele bardziej nawet w obecnym czasie.

With the 38rd pick in the 2018 NFL24.pl Mock Draft the TB BUCS select... Sony Michel, RB, Georgia

Przepraszam, że trochę przedłużyłem swój pick ale obowiązki rodzicielsko zawodowe

Nie będę za bardzo wdawał się w szczegóły, ale wiadomy jest, że po odejściu Douga Martina na gwałt potrzeba wzmocnienia korpusu Running Backów.

Guice i Barkley wiadomym było, że szybko pójdą , więc nawet nie brałem ich pod uwagę.
Zostało mi na tablicy 4, a właściwie po picku przed moim 3 zawodników.
Chubb poszedł mi spod nosa, choć nie wiem czy by go wybrał szczególnie mając na uwadze jak troszeczkę obsunął się w przewidywaniach tegorocznego draftu.
Na placu boju zostali Ronald Jones II z USC, Sony Michel z Georgii i gdzieś tam na końcu Royce Freeman z Oregonu.
Absolwenta Oregonu odrzuciłem jako pierwszego i tak naprawdę wszystko toczyło się między S. Michelem i R. Jonesem II.
W większości draftów absolwent USC idzie wyżej niż mój wybór, ja jednak postanowiłem troszeczkę zaryzykować.
Przewaga R. Jonesa to na pewno statystyka, gdzie wypada lepiej niż MIchel.
Przewaga Michela to na pewno doświadczenie ( jakby nie było finał w tym roku zaliczony).
Style gry, hmmm: Jonesa porównują do Jamaala Charlesa i może coś w tym jest. Biega bardziej środkiem, rzekłbym prościej.
Michel bardziej kombinuje urywa się do boków. Nie wiem czy to elementy playbooka czy cechy zawodników, ale bardziej przekonuje mnie tutaj Michel.
Kolejna przewaga Michela to siła. Wydaje mi się być większym "zwierzakiem" niż absolwent USC.
No i ostatnia rzecz przemawiająca za absolwentem Georgii... wiadomo jak to zawsze w moim wypadku bywa patrzę na to skąd kto jest, a Sony pochodzi z Orlando , zatem na stadion BUCS jakieś dwie godziny jazdy samochodem z rodzinnych stron

With the 39rd pick in the 2018 NFL24.pl Mock Draft the Chicago Bears select... D. J. Moore, WR, Maryland.

Wybor moze wydawac sie troche dziwny, ale postaram sie wyjasnicz dlaczego podjalem taka dezycje...

Jeszcze wczoraj bralem pod uwage czterech graczy:
-Arden Key. Jednak w pierwszej rundzie wybralem Smitha, wiec kolejny LB to nie najlepszy pomysl.

-Da'shawn Hand, DE z Alabamy. Bears potrzebuja wiecej dobrych graczy w DL, ale szkoda wybierac wspomnianego zawodnika w tej fazie draftu.

-Brian O'Neill, musze przyznac ze byl to moj faworyt do wyboru w drugiej rundzie dla miskow(tym bardziej ze bambosz wybral Millera). Jednak, im wiecej o nim czytalem i im wiecej ogladalem filmikow z jego udzialem, tym wiecej watpliwosci sie pojawilo. Chlopak wyglada dobrze, ale ''wysoki sufit'' i niezle warunki fizyczne, to dla mnie za malo na poczatek drugiej rundy. Bears musza wzmocnic OL, tym bardziej ze obecnie w skladzie jest tylko dwoch nominalnych T, ale w tym momencie nie widze gracza, ktory zasluguje na wybor.

-D. J. Moore, skrzydlowy ktorego wybieram.

Musze zaznaczyc, ze bardzo sceptycznie podchodze do graczy zatrudnianych we free agency. W wiekszosci wypadkow ich gra nie jest wspolmierna do zarabianych pieniedzy, a jeszcze czesciej sa po prostu niewypalami. Miski zatrudnili skrzydlowych, ktorzy teoretycznie maja dac wiecej opcji w ofensywie mlodemu rozgrywajacemu. Uznaje sie ze Bears dokonali bardzo dobrych wzmocnien, ale wszystko zweryfikuje boisko.

Dlaczego Moore??? ...poniewaz nie wierze w odrodzenie White'a i widze w absolwencie Maryland jego nastepce.
Chlopak nie jest typem skrzydlowego, ktory lapie kilkudziesiecio jardowe podanie przy lini bocznej i zdobywa przylozenie. Swoje droga srednio radzi sobie w sytuacjach 50/50, ale jest to idealny WR2, lub slot receiver. Sprawdza sie idealnie przy slabej OL, daje rozgrywajacemu opcje szybkiego rozegrania i co najwazniejsze zdobywa sporo jardow.

Denver Broncos are now on the clock.